Soms lijkt iets onmogelijk, maar zijn er toch mogelijkheden, je moet alleen weten waar en hoe je moet zoeken of jezelf openstellen om gevonden te worden. Als iemand (een arts/specialist) zegt dat iets niet kan, wil dat niet zeggen dat dat dan ook zo ís. Artsen in Nederland en Duitsland konden ons niet helpen om zwanger te blijven en deelden mee dat de kans op een natuurlijke zwangerschap nihil was, maar ik leerde in die jaren iets wat zei niet wisten of wat niet in het protocol paste. Ondanks het slechte nieuws, groeide ons vertrouwen en waren we sterker dan ooit.
Een proces
Zwanger worden is een proces. Voor de één is dat meer een proces dan voor een ander. Niet alleen een fysiek en zichtbaar proces, maar ook een mentaal en onzichtbaar proces. Veel in zo’n proces kun je niet vastpakken. Daar moet je het mee doen, daar moet je je weg in zien te vinden. Heb je veel uitdagingen in dit proces dan is dat zeker niet altijd makkelijk en kun je behoorlijk met jezelf geconfronteerd worden. Een ongrijpbaar proces waar nog steeds geen garanties gegeven kunnen worden, maar waarbij je wel de condities optimaal kunt maken om het proces van een gezonde zwangerschap maximaal te kunnen ondersteunen. Bijvoorbeeld: je eet gezond, maar je hebt veel stress en ongezonde negatieve gedachten, dan kan de gezonde voeding het ongezonde niet compenseren en ontstaat er een disbalans in het systeem, je lichaam. De kracht van stress en ongezonde en negatieve gedachten moet je niet onderschatten.
Balans
Als we het over gezondheid hebben, dan draait alles om balans je lichaam is continue bezig te streven naar homeostase. Moet je lichaam daar heel erg haar best voor doen, dan gaat dat ten koste van secondaire processen, zoals zwanger worden of zwanger blijven. Dus je kunt zeggen, hoe meer een lichaam in balans is, des te groter de kans op een gezonde zwangerschap. Vele uiteenlopende lichamelijke en fysieke klachten zijn een uiting van een disbalans in je lichaam.
Ons inzicht
Na ruim 5 intensieve jaren met 7 miskramen waren we eindelijk op een natuurlijke manier zwanger! Een jaar daarvoor veranderde er iets rigoureus, het roer ging om. Het was het jaar van loslaten en vertrouwen. In Nederland konden de specialisten ons niet helpen met onze miskramen, dus gingen we juni 2018 naar Duitsland en kwamen terecht in Düsseldorf. Ik zag geen nut in vruchtbaarheidstrajecten in Nederland als er geen antwoord was op mijn miskramen. In Duitsland deden ze uitgebreider onderzoek naar oorzaken van miskramen, maar daar was wel een fertiliteitstraject (ICSI) voor nodig. De hormonen hadden zo’n impact op mijn lichaam en geest, dat het leek alsof ik weer een burn-out had, maar het was voor een goed doel. Alles verliep perfect, eicel opbrengst perfect, embryo’s om door een ringetje te halen, maar toch was het niet goed en kon er geen terugplaatsing plaatsvinden. We gingen met legen handen naar huis. Zelfs de embryoloog en arts waren verbaast. We hoorden dit slechte nieuws in de auto toen we een kwartier voor Düsseldorf waren. In een aanvullend gesprek zei de arts dat dit typisch slechte eicelkwaliteit was en dat de kans op een zwangerschap in een fertiliteitstraject 1% zou zijn en de kans op een natuurlijke blijvende zwangerschap nihil. We moesten eiceldonatie maar serieus overwegen als we zwanger wilden worden. Dat was niet zoals ik het in het hoofd had! In mijn hoofd werden we namelijk gewoon zwanger en had ik een bolle toeter en een kindje aan de borst. Ik kon het niet geloven…dat het in Düsseldorf zou ophouden.
vastberaden
In de auto terug naar huis waren we beide vol ongeloof, maar Machiel bleef vasthouden aan vertrouwen. Ik heb een dag alle tranen uit mijn lijf gehuild en maakte een besluit: ‘ik weiger het te geloven, wat nou kan niet!’. Jennet zou Jennet niet zijn en ik ging op onderzoek uit. Ik kon het niet uitleggen, maar het vóelde gewoon dat het niet klopte en ik ontdekte iets interessants. Alle (geschoolde)kennis en wijsheid kwam samen en daar vond ik in het boek ‘It starts with the egg’ en op de wetenschappelijke site PubMed ineens het antwoord op het ‘mislukken’ van het traject in Dld en ook het antwoord op een zwangerschap. Een DNA-test gaf eerder al inzicht in een aantal polymorfismes op de genexpressie van de omzetting van foliumzuur en mijn lichamelijke gevoeligheid op stress. Ik schreeuwde naar Machiel: “F*ckers, ik ga ze laten zien dat ze het mis hebben, over een jaar zijn we zwanger!” De tranen verdwenen en de wilskracht, overtuiging, verlangen en vertrouwen straalden! We besloten geen vruchtbaarheidstrajecten meer te doen, omdat ik had ervaren wat synthetische hormonen met me deden en die me niet dichter bij een zwangerschap zouden brengen. We gingen voor een natuurlijke zwangerschap.
I will do it my way
Ik detoxte van de synthetische hormonen van het fertileitstraject en we besloten om, ondanks de tijdsdruk die ik eerder voelde met mijn 39 jaar, toch ruim een half jaar pauze te nemen om de balans op te maken en te werken aan dat 5-sterren resort in mijn baarmoeder. De eerstvolgende zwangerschap zou een gezonde zijn. Ik voelde geen tijdsdruk, er was alleen maar rust en vertrouwen, ondanks het klote nieuws dat we kregen in Duitsland.
Ik besloot Amerikaans protocol voor eicelkwaliteitverbetering van een New Yorkse fertiliteitskliniek te volgen. Iets waar ze in Nederland niet in geloven. Maar goed, vele artsen geloven ook niet in de kracht van gezonde orthomoleculaire voeding (“schijf van 5 is voldoende”), ondersteuning van de juiste vitaminen (“foliumzuur slik je dat?”), ontspanning (“je moet gewoon een beetje leuke dingen doen”), goede nachtrust, mindset (?). Ik bestelde mijn supplementen in Amerika en starte mijn behandeling. Zolang er nog veel onwetendheid is over de invloed van echt gezonde voeding, vitaminen, stress, de kracht van je gedachten en er nog gewoon foliumzuur wordt geadviseerd, weet ik dat er mogelijkheden zijn. Dus ik besloot mijn eigen pad te volgen en mijn eigen specialist te worden, ik was er ondertussen voor geschoold. Als er niemand is die me kan helpen, moet ik er voor zorgen dat ik mezelf kan helpen.
Ik zorgde voor hormoonbalans en een gezuiverd en gevoed lichaam. Een rustig immuunsysteem, want uit eerder onderzoek bij een immunoloog in Duitsland bleek dat ik een overactief immuunsysteem te hebben. Geen tekorten aan vitaminen, mineralen, gezonde vetten en essentiële bouwstoffen. Ik at al biologisch en gezond, maar ging nóg gezonder eten. Machiel deed hierin net zo zijn best om ervoor te zorgen dat zijn aandeel ook gezond was, hij kreeg van mij ook de nodige ondersteuning met supplementen. Ik had al een gezonde leefstijl, maar die werd nog iets bewuster, maar het kostte me geen enkele moeite. Het jaar voor de zwangerschap stond vooral in het teken van een positieve, open en manifesterende mindset. Ik geloof heilig in de kracht van je gedachten. Ik maakte korte metten met energieslurpers en negatieve mensen. Ik was alles behalve depressief en uit het veld geslagen, ik zat vol energie en gedrevenheid.
Ik deed het natuurlijk niet allemaal alleen (duh). Machiel was mijn grote rots van vertrouwen. Machiel en ik hadden besloten het pad van vertrouwen te volgen en niet het pad van angst. ‘Wat als het niet lukt’ bestond niet, het gaat gewoon lukken! Soms was mijn vertrouwen iets minder en dan plugde ik even in bij Machiel.
Ik heb in de 5 jaren voorafgaand aan de zwangerschap van Miika heel veel specialisten en ziekenhuizen van binnen gezien, had ik specifieke verzoeken voor aanvullend bloedonderzoek, wat niet tot een standaardprotocol behoord, maar waarbij je je afvraagt ‘waarom niet?’. Alternatief therapeuten liep ik de deur plat en elke therapeut heeft me in die tijd een waardevol inzicht gegeven om de puzzel compleet te maken.
Ik wist al zo veel, nu was het tijd om mijn denken uit te schakelen. Ik besloot te vertrouwen op mijn eigen kunnen en innerlijk weten. Ik heb veel losgelaten, omdat in het vasthouden de angst zat. Ik heb rigoureuze keuzes gemaakt die goed voor mij en een zwangerschap waren.
waardevolle ervaring
In elke miskraam heb ik iets moois gezien en heeft me steeds iets geleerd, waardoor ik steeds dichterbij kwam. Al had ik graag eerder zwanger willen worden, nu achteraf zie ik dat ik niet eerder zwanger had kunnen zijn en was het moment perfect!
Misschien moet je tegen mijn niet zeggen dat iets niet kan 😉 Ik weet alleen één ding heel zeker. Als mensen (ook al zijn het specialisten) zeggen dat iets niet kan, wil dat niet zeggen dat dat ook zo ís, want het zou ook zo maar eens wél kunnen. Niet iedereen heeft alle kennis en wijsheid in pacht.
Ik blijf bij mijn motto: leef het leven voorwaarts in vertrouwen, achteraf valt alles altijd op zijn plek.
Niks gebeurt zonder reden en ik heb er mijn voordeel uit gehaald. Zonder deze ervaring was ik nu geen orthomoleculair therapeut, slaapcoach en hormoonspecialist geweest en had ik niet anderen dichterbij gezondheid en geluk kunnen begeleiden. Ik wist het al, maar nu weet ik het nog zekerderderder, ik heb (als professional) iets bij te dragen aan de bewustwording rondom gezondheid en geluk en mag daarmee de wereld een beetje mooier maken.
Liefs,
Jennet