Als creatieveling wordt ik geïnspireerd door het dagelijks leven, de dingen die je om je heen ziet of de dingen die je om je heen hoort. Zo is deze blog ontstaan naar aanleiding van een opgevangen gesprek op een verjaardag over elektrische fietsen. Als er eenmaal een idee is, gaat het balletje rollen en de verbindingen gemaakt worden. Tenminste zo werkt het in mijn hoofd.
—
Nu hoor ik je denken ‘elektrische fietsen’ lekker interessant, NOT. Maar ik wil je toch vragen even door te lezen, want het is niet zoals je denkt. Je ziet ze tegenwoordig steeds vaker, die elektrische fietsen. Daar er eerst de ouderen je vrolijk voorbij stormden, stormt nu bijna iedereen je voorbij op een elektrische fiets. De elektrische fiets lijkt de gewone fiets van het toneel te duwen. Jonge mensen met jonge benen. Aan de buitenkant kun je natuurlijk niet zien of iemand een ziekte heeft waardoor ze de weerstand van een gewone fiets niet kan handelen, dan is zo’n elektrische fiets natuurlijk een uitkomst! Zijn er dan tegenwoordig zoveel jonge mensen die ziek zijn en niet de trappers van een gewone fiets rond gedraaid krijgen? Hopelijk niet, want dan is er nog een groter probleem!
ººAls je niet aangeeft wat je behoeften zijn, wat je wel en niet leuk vindt, dan kan er ook geen verandering intredenºº
voor jezelf opkomen
“Jennet, waar gaat dit heen? Elektrische fietsen, vertel.” Voor degene die mij persoonlijk kent die weet dat ik een ster ben in het maken van vergelijkingen. Soms maak ik vergelijkingen die nergens op slaan, maar met die vergelijking onthoud je het wel en kan ik iemand er kinderlijk eenvoudig aan herinneren. Zo zeg ik in bepaalde situaties ’spruitjes’ tegen mijn dochter. “Jennet, spruitjes? Echt?! Blijf bij je elektrische fiets!” Eerst de spruitjes, straks snap je waarom die spruitjes belangrijk zijn in dit verhaal. Dat komt eigenlijk voort uit gesprekjes die ik met mijn dochter heb, waarbij ze het lastig vind om haar grens aan te geven en iemand anders daar geen verdriet mee wil doen. Als je niet aangeeft wat je behoeften zijn, wat je wel en niet leuk vindt, dan kan er ook geen verandering intreden. Als je elke dag spruitjes te eten krijgt en nooit zegt dat je dat niet lekker vindt, dan denkt degene die het voor je klaarmaakt dat je het lekker vindt en zo krijg je steeds weer spruitjes te eten. Als je wil dat er wat verandert, dan moet je dat aangeven, iemand anders kan het niet ruiken en niet iedereen begrijpt je subtiele hints. Je moet duidelijk zijn. Je durft iets niet aan te geven, omdat je bang bent voor de reactie van de ander, omdat je iemand niet boos wilt maken of verdriet wilt doen. Uiteindelijk ben jij degene die er last van heeft, want nu ben jij boos of verdrietig. Wie is er voor jou het belangrijkst? Dat ben je zelf! Iets vertellen wat je niet leuk vindt is niet altijd makkelijk en dan komt nu ein-de-lijk de elektrische fiets om de hoek kijken.
ººAchteraf zeggen we vaak dat we een situatie nodig hadden om ergens te komen, hoe zou het zijn als je het leven vooraf in vertrouwen leeft?ºº
uitdagingen
Als je op een elektrische fiets fietst heb je de mogelijkheid om op een makkelijke manier snel ergens te komen, dan maak je daar gebruik van. Je gaat ook geen 80 km/u rijden op de snelweg in een auto met 250PK. Je benut de mogelijkheden die er zijn, je kiest op de elektrische fiets de weg van de minste weerstand. Daarmee bouw je geen spiermassa op, geen conditie, je verbruikt minder calorieën dan als je normaal zou fietsen. Zo is het in het leven ook, als je altijd kiest voor de weg van de minste weerstand, dan groei je niet. Weerstand, ook als die klein is, geeft persoonlijke groei, mentale kracht en flexibiliteit. Net zoals de elektrische fiets, je kiest niet bewust voor een leven met “tegenslagen”, maar als je nu uitgaat van de gedachte dat je alle tegenslagen aankunt wat er op je pad komt en dat dat niet voor niks is. Ik heb veel op mijn bordje gekregen in mijn leven, maar voor iedere situatie ben ik dankbaar. Misschien eerst niet toen ik er middenin zat, maar ik heb geleerd dat achteraf alles op z’n plek viel en ik heb daar mooie lessen uit geleerd. Nu neem ik het leven zoals het komt in de wetenschap dat dit is wat ik moet ervaren om een stap verder te komen, te groeien. School of life. Achteraf zeggen we vaak dat we een situatie nodig hadden om ergens te komen, hoe zou het zijn als je het leven vooraf in vertrouwen leeft? En ontspannen in de weerstand is echt een heel andere situatie, dan wanneer je er vol tegenin gaat. De wind van voren of de wind in de rug? Niks mis met een beetje tegenwind.
yoga
Weerstand is ook een essentieel onderdeel in de Yin yoga. Zonder weerstand wordt er geen ruimte gecreëerd in het lichaam. Eigenlijk, weerstand, ontspanning en tijd. Ontspanning in de weerstand zorgt voor groei en ruimte in je lichaam. Dit proces gaat niet in één tel, daar is tijd voor nodig. Daarom liggen we tussen de 3-5 minuten in een houding, soms zelfs wel 10 minuten! Wanneer je je spieren aangespannen houdt in de gebieden die je triggert als je in een yin yoga houding ligt/zit en er is geen ontspanning, dan kan er geen ruimte gecreëerd worden in je lichaam. Weerstand tegen weerstand = nog meer weerstand en geen ruimte voor groei, maar weerstand + ontspanning en tijd = persoonlijke groei en ruimte in je lichaam en geest.
ººDit betekent niet dat je niet goed bent als persoon, maar dat de patronen die je eens bescherming boden je niet meer dienen, je hebt er namelijk last vanºº
angsten overwinnen
De patronen die je gedurende je leven hebt opgebouwd en voor weerstand zorgen in je leven, zijn niet één, twee, drie opgelost, daar gaat tijd overheen. Bewustwording is stap één en van daaruit stapje voor stapje, met vallen en opstaan wordt het steeds makkelijker om een vastgeroest patroon, waar je al lange tijd last van hebt, op te lossen. Geduld is een schone zaak en niets is onmogelijk als je het maar zelf wilt en doet! Doen is namelijk stap twee. Je kunt een coach of therapeut zoeken die je ondersteunt en begeleidt, maar je moet het zélf doen, niemand anders dan jezelf kan jou veranderen. Dit betekent niet dat je niet goed bent als persoon, maar dat de patronen die je eens bescherming boden je niet meer dienen, je hebt er namelijk last van. Je moet het zelf doen, maar je kan wel geïnspireerd worden. Word je bewust van die innerlijke saboteur die je steeds die vertrouwde paden laat bewandelen. Ga eens links als je altijd rechtsaf gaat of zeg eens nee als je altijd ja zegt. De eerste kleine stap is moeilijk en voelt onwennig, maar die eerste stap is groots in jouw proces en je mag supertrots op jezelf zijn als je de angst hebt overwonnen om die eerste stap te zetten, hoe klein die ook is.
Liefs Jennet
